Test wegetatywno – rezonansowy (WRT) został opracowany w Niemczech przez lekarza H. Schimmela w 1978 roku. Jest on oparty na metodach diagnostyki elektroakupunkturowej wg R. Volla (EAV) i bioelektronicznej diagnozy funkcjonalnej (BDF) wg W. Schmidta i H. Pflauma.

​

Podstawą tej diagnostyki jest odkrycie że każdy żywy organizm (w tym wszelkie patogeny) ma swoją specyficzną częstotliwość, tylko jemu właściwą, tzw. elektromagnetyczny marker.

Podczas badania wykorzystuje się jeden Biologiczno-Aktywny Punkt (BAP), przez który kolejno do łańcucha wprowadzane są elektromagnetyczne markery (indykatory) tasiemców, grzybów, bakterii, glist, itp. Mierzy się tą częstotliwość specjalnym przyrządem - selektorem – który ją wytwarza wg określonych parametrów.
 

W praktyce wygląda to następująco: elektromagnetyczny marker pewnego bodźca przebiega po zamkniętym elektrycznym łańcuchu: aktywna elektroda – organizm – bierna  elektroda. Jeśli taka sama częstotliwość występuje w organizmie osoby (czyli wykazana zostanie reakcja), to wahania między sobą powodują rezonans i doprowadzają do zmiany wskaźnika BAP. Jeśli BAP pozostaje niezmienny - to znaczy, że takiej częstotliwości w organizmie nie ma.



​Baza danych programu, przy pomocy którego odbywa się badanie, zawiera informacje o częstotliwościach, odpowiadających pasożytom. Badanie jest bezbolesne i nieszkodliwe, ponieważ wykorzystuje pole elektromagnetyczne podobne w swojej intensywności do naturalnego pola elektromagnetycznego Ziemi – 50 mikrotesli.

​

Na podstawie wyników WRT opracowywana jest terapia rezonansowo – częstotliwościowa, eliminująca niechciane patogeny. Standardowo należy odbyć trzy zabiegi w ciągu tygodnia dla osiągnięcia najlepszych rezultatów.

​

VEGA – TEST wykrywa uszkodzenia na głębokim poziomie, kiedy nie ma jeszcze żadnych wyraźnych objawów i pozwala zapobiegać wielu chorobom.